- тұрғай
- үст. жерг. Тұрмақ. Сарытауқұмда ойпаң жер жеткілікті. Онда жатқан түйе т ұ р ғ а й, түрегеліп тұрғаны да көріне қоймайды (Қаз. әдеб., 18.03.1983, 3).
Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі – Алматы: Мемлекеттік тілді дамыту институты. Б.Қалиев.. 2014.
